تلسکوپ جیمز وب بقایای درهم کوبیده شدن دو کهکشان را به تصویر کشید
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۵۶۵۱۰
ایتنا - تصویر جدیدی از تلسکوپ فضایی جیمز وب یک کهکشان قرمز و نارنجی را با ظاهری آرام نشان می‌دهد. با این حال این تصاویر می‌تواند فریبنده باشد، چرا که گذشته‌ای طوفانی در پشت آن پنهان شده است.
در پشت سر این مارپیچ کیهانی از گاز و غبار و ستاره‌ها، ویرانه‌های فضایی حاصل از برخورد عظیم بین دو کهکشان قرار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از یورونیوز، ادغام‌های کهکشانی یکی از مهیب‌ترین و خشن‌ترین تعاملات کهکشانی در کیهان محسوب می‌شوند. کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶، که محصول یکی از این ادغام‌ها است، عضوی از ابرخوشه هیدرا قنطورس به شمار می‌رود و در فاصله ۱۲۰ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است.
نشانه‌های گذشته آشفته و پر هرج و مرج این کهکشان، در پشت پیچک‌های بلندی از غبار و ستارگان درخشان که به سمت خارج از بدنه اصلی کهکشان امتداد یافته‌اند، پنهان شده است.
دانشمندان می‌گویند مطالعه این برخوردهای کیهانی می‌تواند چیزهای زیادی را در مورد چگونگی بزرگ شدن کهکشان‌هایی نظیر کهکشان خود ما، کهکشان راه شیری، از طریق ادغام با کهکشان‌های دیگر به ما بیاموزد.
از آنجایی که این گسترش کهکشانی به نوبه خود منجر به ادغام و گسترش سیاه‌چاله‌ها می‌شود، مطالعه بقایایی نظیر کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶ می‌تواند به حل معما‌های دشوار فضایی کمک کند. نظیر آن‌که چگونه سیاه‌چاله‌های عظیم در قلب اکثر کهکشان‌ها می‌توانند به جرمی معادل میلیون‌ها یا حتی میلیاردها برابر خورشید دست یابند؟
آن ادغام تاریخی که کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶ را ایجاد کرد، همزمان مسئول انفجار شدید ستاره‌زایی در کهکشان نیز بود. در واقع برخورد کهکشان‌ها با یکدیگر سبب شد تا گاز و غبار به سمت ابرهای متراکم هدایت شوند و به این صورت مواد خام مورد نیاز برای تولد ستاره‌ها را در اختیار بگذارند.
این مرحله ابتدایی شکل‌گیری ستاره‌ها در تصویر تلسکوپ جیمز وب مشخص است؛ در واقع می‌توان ستاره‌های جوان در حال شکل‌گیری را در درخشان‌ترین نواحی نارنجی کهکشان ان‌جی‌سی۳۲۵۶ مشاهده کرد.
این ستارگان نورس، نور فروسرخ را در حالتی انفجاری به بیرون ساطع می‌کنند و دانه‌های ریز غبار را در معرض تابش قرار می‌دهند، امری که باعث می‌شود کهکشان بدرخشد و حالتی نورانی به خود بگیرد.
رخداد این پدیده، کهکشان را به هدفی عالی برای دوربین فروسرخ تلسکوپ جیمز وب تبدیل می‌کند. دوربینی که به طور ویژه برای مشاهده جهان فروسرخ ساخته شده است.
هنگامی که کهکشان‌ها با هم برخورد می‌کنند، بیشتر اجرام ستاره‌ای آنها آسیب خاصی از برخوردهای شدید نمی‌بینند، امری که در واقع به خاطر فضای تهی بزرگ بین ستارگان است.
با این حال این اصل برای همه ستاره‌های آن کهکشان‌ها صادق نیست. در تصویر تلسکوپ جیمز وب رشته‌هایی از ستارگان قابل مشاهده هستند که در نتیجه برهم‌کنش گرانشی میان کهکشان‌های در حال برخورد و ایجاد نیروهای جزر و مد خارق‌العاده، از کهکشان‌های اصلی خود جدا شده‌اند.
این تصویر خیره‌کننده با کمک دو ابزار قدرتمند «دوربین فروسرخ نزدیک » (NIRCam) و ابزار فروسرخ میانی (MIRI) تلسکوپ جیمز وب گرفته شده است.
دانشمندان می‌گویند تصویرهای کیهانی با استفاده از دوربین‌های جیمز وب، به درک انسان ازچگونگی گسترش کهکشان‌ها و تکامل کیهان یاری می‌رسانند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: تلسکوپ جیمز وب فضا ناسا کهکشان راه شیری تلسکوپ جیمز وب کهکشان ها ستاره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۵۶۵۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 7 اردیبهشت برابر 26 آوریل را ورق می‌زنیم.
***
واپاشی ماهواره امید
چنین روزی در اردیبهشت ۱۳۸۸ خورشیدی، ماموریت ماهواره امید، اولین ماهواره ساخت کشور که کل تجهیزاتش در صنایع الکترونیک ایران طراحی و تولید شد به پایان رسید. ساخت این ماهواره از ۱۵ اسفند ۱۳۸۴ آغاز و ظرف مدت ۲ سال برای انجام آزمایش‌های مشترک آماده شد و در شب ۱۴ بهمن ۱۳۷۸ در مدار قرار گرفت. «امید» دومین ماهواره ایران در مدار بود. اولین ماهواره ایرانی، سینا ۱ نام داشت که سال ۲۰۰۵ از روسیه و برای ایران به فضا پرتاب شد. پس‌از پرتاب امید، سازمان فضایی آمریکا- ناسا- موفقیت‌آمیزبودن این پرتاب را تایید کرد. امید ماهواره‌ای مخابراتی با ابعاد کلی سازه ۳۸ در ۳۸ سانتی‌متر در حالت بسته و وزن ۲۷ کیلوگرم بود که هر ۲۴ ساعت، در ارتفاع مداری ۲۴۶ تا ۳۷۷ کیلومتر، ۱۵ بار دور زمین می‌چرخید و گزارش‌های دورسنجی را به مرکز فضایی ایران می‌فرستاد. این ماهواره پس‌از ۸۲ روز ماموریت، با جو غلیظ مناطق غربی آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام برخورد کرد و کار خود پایان داد.
پرتاب تلسکوپ فضایی هابل
چنین روزی در آوریل ۱۹۹۰ میلادی شاتل فضایی دیسکاوری از پایگاه کیپ کاناروال پرتاب شد تا محبوب‌ترین و تاثیرگذارترین تلسکوپ فضایی جهان را به مدار برساند. دیسکاوری در این ماموریت حامل تلسکوپ فضایی هابل بود که نامش را از ادوین هابل، اخترشناس آمریکایی گرفته است. به اعتقاد بسیاری از دانشمندان و علاقه‌مندان نجوم، تلسکوپ فضایی هابل که حاصل همکاری سازمان‌های فضایی اروپا و آمریکا (اسا و ناسا) است مهم‌ترین ابزار ساخته‌شده در کل تاریخ علم است. هابل نخستین تلسکوپ نوری بود که موفق شد از یک سیاهچاله تصویربرداری کند. این سیاهچاله جرمی معادل چندمیلیارد برابر خورشید دارد. همچنین برای اولین‌بار توانست تصاویری واضح از تولد و مرگ ستارگان ارائه کند.
اندرو اسمیت هالیدی
اندرو اسمیت هالیدی، مهندس و مخترع انگلیسی‌آمریکایی که سامانه تراموا را برای اولین‌بار در تپه‌های شیب‌دار خیابان‌های سانفرانسیسکو ساخت و آن را در اول آگوست ۱۸۷۳ راه‌اندازی کرد درگذشت. ترامواهای روی ریل مجهز به وسیله‌ای مکانیکی بودند که کابل متحرک بی‌انتهای زیرزمینی را برای حرکت می‌گرفت و رها می‌کرد تا متوقف شود. کابل از اطراف قرقره‌ها عبور می‌کرد و با چرخ بزرگی در موتورخانه به حرکت در می‌آمد. او قبل از نقل مکان به ایالات متحده در سال ۱۸۵۳ شغل ساخت طناب سیمی را از پدرش آموخته بود. هالیدی ساخت طناب سیمی تراموا را در سال ۱۸۵۷ آغاز کرد. او همچنین روشی را برای جابه‌جایی بار روی دره‌ها بااستفاده از یک طناب سیمی بی‌پایان و اختراعاتی برای انتقال نیرو با طناب سیمی ابداع کرد که منجر به ساخت تله‌کابین‌ها و ترامواهای امروزی شد.
ولادیمیر کاماروف
ولادیمیر میخائیلوویچ کاماروف، فضانورد شوروی در چنین روزی درگذشت. او را به‌عنوان اولین انسانی می‌شناسند که طی یک ماموریت فضایی جان باخت. کاماروف در دو ماموریت فضایی پرواز کرد. نخستین‌بار، در ماموریت یک‌روزه، ۱۲ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۶۴، فرمانده وسخود-۱ بود. در این ماموریت، بوریس بوریسوویچ یگوروف، اولین پزشک شاغل در فضا و کنستانتین فئوکتیستوف مهندس فضاپیما حضور داشتند. برای این فرود، چترهای فضاپیما در ارتفاع ۷ کیلومتری باز شدند و در پی آن، سامانه فرود نرم که از جریان گازهای نازل‌ها برای کاهش سرعت تماس نزدیک به صفر با زمین استفاده می‌کرد فعال شد. کاماروف، طی فرود پس‌از دومین ماموریت فضایی‌اش وقتی فرمانده سایوز-۱ بود، در روزهای ۲۳ و ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ در پروازی که حدود ۲۷ ساعت به‌طول انجامید جان باخت. در مرحله بازگشت، فضاپیمای او در چتر اصلی خودش گیر کرد و چندین مایل بعد به زمین سقوط کرد.
()
انتهای پیام/
پخش زنده بازیهای فوتبال امروز جمعه ۷ اردیبهشت از تلویزیون + سایت آنتن و آپارات